W tym przypadku najlepiej stosować materiały otwarte na dyfuzję (np. wykonane z surowców mineralnych bądź roślin), tynki wapienne lub gliniane. Należy unikać zbierania się wilgoci wewnątrz izolacji bo prowadzi to do tworzenia się pleśni. W przypadku w/w materiałów wilgoć łatwo z nich ucieka.

Jeśli nie użyto materiałów otwartych na dyfuzję to należy zastosować paroszczelną izolację.

Izolacja paroszczelna to folia o dużej odporności na dyfuzję pary wodnej, która chroni przed przenikaniem wilgoci do warstw izolacyjnych.

Warstwa szczelna powinna być umieszczona po wewnętrznej stronie izolacji wewnętrznej.

Wynika to z tego, że w przeciwieństwie do izolacji zewnętrznej, gdzie ściana zewnętrzna nie jest podgrzewana od wewnątrz, punkt rosy przesunięty jest do środka konstrukcji i zanjduje się pomiędzy ciepłą warstwą izolacyjną a zimną ścianą zewnętrzną. W tym punkcie występuje ryzyko zawilgocenia i rozwoju pleśni. Dlatego też, przy stosowaniu izolacji wewnętrznej tak ważna jest konsultacja ze specjalistą od fizycznych właściwości budynku.

Przede wszystkim należy zadbać, aby nie było swobodnego przepływu powietrza wokół izolacji; izolacja powinna na całej powierzchni ściśle przylegać do ściany zewnętrznej. Ponadto należy odpowiednio zabezpieczyć łączenia występujące pomiędzy sufitem a ścianami lub innymi elementami konstrukcyjnymi. Łączenia muszą być dobrze zaprojektowane i dokładnie wykonane! Skrzyżowania ścian oraz zbrojone sufity powinny być zabezpieczone izolacją okalającą np. kliny izolacyjne doskonale redukują mostki cieplne.

Pomocną rzeczą jest dostarczenie ciepła z wnętrza pomieszczenia na powierzchnię izolacji.

Istotne jest utrzymywanie wilgotności powietrza na niskim poziomie przy użyciu wentylatorów.

W przypadku belek stropowych ważne jest zabezpieczenie ich końców szczelną izolacją, aby zapobiec przedostawaniu się wilgoci.

Jeśli sufit piwnicy posiada dodatkową izolację w części górnej (zamiast dolnej – jak to zwykle bywa), wtedy izolacja wewnętrzna wraz z sufitem tworzą ciągłą powierzchnię.

Zasadniczo każda konwekcja jest dużym zagrożeniem dla struktury izolacji wewnętrznej. Wynika to z tego, że gdy ciepło i wilgotne powietrze dostanie się do wewnątrz izolacji to po schłodzeniu się spowoduje kondesację pary wodnej.