01 02 03 04

Jaki kształt jest najwłaściwszy dla domu pasywnego?

Im bardziej kompaktowy jest budynek tym łatwiej o uzyskanie satysfakcjonujących standardów energetycznych. Do czynników decydujących o kompaktowości budynku można zaliczyć jego głębokość, ilość pięter oraz obecność wypukłości lub ich brak.

Wskaźnik stosunku powierzchni do objętości (S/V) ma zasadnicze znaczenie na energetyczne właściwości budynku.

Wskaźnik S/V wskazuje jak duża powinna być powierzchnia S (np. ściana, sufit, dach oraz powierzchnia okien) w stosunku do wielkości budynku V, a zatem do powierzchni mieszkalnej.

Im większy jest ten współczynnik, tj. im wyższa wartość S/V, tym większe są wymagania energetyczne na m² powierzchni użytkowej. Im mniejszy budynek, tym ekonomiczniejszy proces budowy ze względu na krótszy czas budowy oraz zużycia materiałów.

Większe budynki mają niższy, a zatem korzystniejszy współczynnik S/V niż małe budynki. Bardzo małe, domki jednorodzinne potrzebują dużej ilości izolacji, aby utrzymać ciepło na poziomie poniżej 15 kWh/m²a.

Budynki o prostych kształtach geometrycznych (prostopadłościan, sześcian) mają mniejszą powierzchnię w porównaniu do ich objętości, a zatem lepszą wartość wskaźnika S/V niż budynki charakteryzujące się wypukłościami, wykuszami, etc.

Zaprezentowane przykłady kształtów budynków pokazują różne wartości wskaźnika S/V .

Po lewej: kształt kulisty (< 0.3); po środku: sześcian (około 0.5), po prawej: duża powierzchnia (> 0.8) (źródło: Stefan Prokupek, GrAT)

Domy jednorodzinne standardowo mają wartość współczynnika S/V pomiędzy 0.7 a 1.0, duże budynki osiągają niższe wartości, nawet do 0.2. Jednorodzinne domy pasywne powinny osiągać wartości poniżej 0.8, jeśli to możliwe. Wyższe wartości współczynnika S/V występują przy grubszej izolacji, i odnoszą się do wartości 15 kWh/m²a.